БОККАЧЧО
Боккаччо (Boccаccіo) Джовани [1] (1313, Франция,Париж — 21.12.1375, Италия, Чертальдо, Флоренция маңында) — италиялық жазушы. Ауқатты отбасында дүниеге келген. Жасынан сөз өнері жолына түседі, латын, грек тілдерін үйренеді. Балалық шағын Флоренцияда өткізіп, Неапольде заң ф-тінде оқыған.
.jpg)
Өнер[өңдеу]
Боккаччо лирикалық өлеңдер, көне грек, рим мифологиясын негізге алып “Филострато” (1338), “Тесеида” (1339) поэмаларын, “Филоколо” (1336) атты роман жазған. Бұдан соңғы “Махаббат елестері” (1342), “Фьезолано нимфалары” (1346) поэмалары мен “Амето” (1341) пасторалында, “Фьяметта” (1343) повесінде адамның ішкі рухани байлығы, табиғат сырлары жаңа көзқарас тұрғысынан терең ашылып, суреттеледі. Латын тілінде трактаттар жазған. “Құдайлар шежіресі”, “Атақты әйелдер”, “Даңқтылардың бақытсыз жақтары” деген іргелі еңбектері бар. Боккаччоның ең көлемді шығармасы “Декамерон” (грекше “он күн” деген сөз) 1350 — 53 ж. жазылып, 1471 ж. жарыққа шыққан. Бұл — италиялық халық әңгімелері мен жергілікті аңыздар негізінде біріктірілген жүз новелладан тұратын шығарма. “Декамерон” италия қоғамының сол кезеңдегі реалистік жағдайын бейнелеген.
Пайдаланылған әдебиет[өңдеу]
- ↑ “Қазақ Энциклопедиясы”, II-том
|
Бұл бөлімде бастамасы. Сіз оны толықтырып, дамыту толықтырып, дамыту |