Мазмұнға өту

Қазақстанның бұқаралық ақпарат құралдары

Уикисөздік жобасынан

Қазақстанның бұқаралық ақпарат құралдары1999 жылғы 23 шілдедегі № 451-I Заңына сәйкес бұқаралық ақпарат құралы деп түсініледі:

  • мерзімді баспасөз басылымы: газет, журнал, альманах, бюллетень, тұрақты атауы, ағымдағы нөмірі бар және кемінде үш айда бір рет шығарылатын өзге де *басылым;
  • радиоарна;
  • телеарна;
  • киноқұжатталистика;
  • аудиовизуалды жазба;
  • желілік басылым;
  • интернет-ресурстарды қоса алғанда, бұқаралық ақпаратты мерзімді немесе үздіксіз жария таратудың өзге де нысаны; Қазақстан Республикасында бұқаралық аудиторияларға арналған ақпаратты жинау, өңдеу және таратудың күнделікті практикасы құралдары (органдары). БАҚ-қа барлық интернет-ресурстар емес, меншік иесі өзінің интернет-ресурсын БАҚ-қа желілік басылым ретінде жатқызу туралы шешім қабылдаған жағдайда ғана жатады"[1].

Қазақстандағы БАҚ қызметін Қазақстан Республикасы Инвестициялар және даму министрлігі жанындағы Байланыс, ақпараттандыру және ақпарат комитеті реттейді.

2016 жылғы 1 шілдедегі жағдай бойынша Қазақстан Республикасында 2763 БАҚ тіркелді. Жалпы құрылымдағы басым көпшілігі – 86% баспа БАҚ, 11% электрондық БАҚ, 3% ақпараттық агенттіктер. Қазіргі уақытта елімізде 1156 газет пен 1269 журнал жұмыс істейді. Сондай – ақ 285 электрондық бұқаралық ақпарат құралдары тіркелген, оның ішінде 169 – телерадиокомпаниялар (108 – телекомпаниялар және 61 – радиокомпаниялар), 108 – кабельдік операторлар және 8-спутниктік хабар тарату операторлары. Ақпараттық агенттіктердің жалпы саны – 41. Желілік басылымдар ретінде 15 басылым тіркелген, орыс және қазақ тілдерінде.[2]

Баспасөз басылымдары

[өңдеу]

Мерзімді баспасөз Қазақстанда Ресей империясының иелігін орнату арқылы пайда болды. 1870 жылы "Түркістан ведомостары" орыс тілді газеті пайда болды. Сол жылы "Түркістан уәлаятының газеті" ("Газета Туркестанского края") атты"Түркістан ведомосіне" қазақ тіліндегі қосымша пайда болады, ол 1888-1902 жылдары "Дала уәлаятының газеті" ("Газета Степного края") деп аталды. ХХ ғасырдың басында " Серке (қаз.Қазақ интеллигенциясының прогрессивті джадидистік көзқарастарын бейнелейтін "(1907) және" Қазақ " (1913-1918).

Қазақ тіліндегі алғашқы журнал "Айқап" болды (қаз. 1911-1915 жылдары Троицк қаласында (Қазіргі Челябинск облысы) шыққан" Айқап " - "Зеркало").

Радиохабар

[өңдеу]

Қазақстанда республикалық мәртебесі бар 7 Ақпараттық-жаңалықтар радиостанциясы бар, олардың ішінде ең танымал:

Қазақ радиосы, Қазақстан орыс радиосы, Ретро Қазақстан, NS радио, Авторадио, Шалқар, Europa plus Қазақстан.

Теледидар

[өңдеу]

Қазақстан Республикасында кабельдік теледидар 1990 жылдардың ортасынан бастап 2000 жылдардың басына дейін қарқынды дамыды. Жаңа кабельдік операторлар-компаниялар ашылды, Бәсекелестік және нарықтық қатынастар пайда болды, көрсетілетін қызметтердің сапасы жақсарды, қызметтерге Абоненттік төлем төмендеді. Кабельдік теледидар Қазақстан Республикасының көптеген қалаларында халық үшін қолжетімді болды. Продлилось бұл көпке созылмайды. 2010 жылы Астана қаласында (1999 ж.бастап), Ақтау қаласында (1999 ж. бастап) және Алматы қаласында (2005 ж. бастап) өз қызметтерін ұсынатын "СЕКАТЕЛ" компаниясы өз қызметін тоқтатты. "СЕКАТЕЛ" компаниясы Астана және Алматы қалаларында халыққа ұсынылатын Кабельдік ТВ қызметі саласында көшбасшы болды. Алматы қаласында компания сондай-ақ бірқатар элиталық тұрғын үй кешендеріне (Ботаникалық бақ, Овация, Нұрлы Тау, Астаналық орталық, Версаль, Жайлау Гольф клубы және Мега Тауэрс) қызмет көрсетті. 2009 жылдың қазан айында "MTV Россия" телеарнасында Борат дау-жанжалды фильмі екі рет көрсетілді, фильмді көрсету кезінде кабельді тв операторлары арнаның трансляциясы үзілді, бірақ тек "Секател" - де екінші рет түнгі сағат 3:00-де көрсету тоқтатылған жоқ. Осыдан кейін 2010 жылы "Секател" компаниясы өз қызметін тоқтатты. Сол жылы "DigitalTV" жаңа оператор-компаниясы пайда болды.

ДЕРЕККӨЗДЕР [1] [2]

  1. Закон Республики Казахстан от 23 июля 1999 года № 451-I О средствах массовой информации
  2. СМИ | Министерство информации и коммуникаций Республики Казахстан. mic.gov.kz. Дата обращения 22 ноября 2017.